De herinneringen van André Van Duin aan zijn jeugd blijven een belangrijk onderdeel van zijn publieke verhaal, vooral nu hij terugblikt op momenten die veel voor hem betekenden. Zijn openhartige woorden tonen opnieuw hoe bepaalde onderwerpen binnen gezinnen jarenlang onbesproken bleven, zelfs wanneer ze duidelijk aanwezig waren.
Het gemis aan gesprekken over zijn homoseksualiteit blijft voor hem een thema dat emotionele waarde draagt, zeker omdat hij zich pas later realiseerde hoeveel vragen hij zijn ouders had willen stellen. Die behoefte aan antwoorden komt helder naar voren wanneer hij beschrijft hoe vanzelfsprekend alles leek, terwijl het voor hem een grote stap vormde om een vriend mee naar huis te nemen.
Gemiste gesprekken binnen het gezin
André Van Duin vertelt dat zijn ouders nooit met hem hebben gesproken over zijn homoseksualiteit, ook niet toen hij op zijn twintigste voor het eerst met een man thuiskwam. “Daar zou ik het dus nog weleens over willen hebben, als dat kon.”
Wanneer Nouveau hem vraagt welke vraag hij zijn ouders nog graag had gesteld, antwoordt hij: “Waarom hebben jullie nooit met me gepraat over mijn homoseksualiteit?” Hij herinnert zich hoe zijn thuiskomst destijds zonder gesprek bleef, hoewel het voor hem juist een belangrijk moment was.
“Toen ik op m’n twintigste met een vriend thuiskwam, was het: ‘O? Prima, leuk.’ Alsof we bij ons in de familie allemaal homo’s hadden. Totaal niet. Daar zou ik het dus nog weleens over willen hebben, als dat kon.” Zijn woorden tonen een mengeling van begrip, verwondering en blijvende nieuwsgierigheid naar een gesprek dat nooit plaatsvond.
Tekst gaat verder onder de video
Een antwoord dat nooit zal komen
De vragen die hij zijn ouders graag had gesteld, blijven voorgoed onbeantwoord. Zijn vader overleed op 67-jarige leeftijd aan een maagbloeding, een verlies dat onverwachts kwam. “Hij was pas met pensioen en kreeg een maagbloeding.
Ik had net een moestuintje voor hen gekocht, maar daar hebben ze dus nauwelijks van kunnen genieten.” Ook zijn moeder overleed relatief jong, op 73-jarige leeftijd. Zij probeerde na het overlijden van haar man haar leven op te pakken met dagtochtjes binnen Nederland.
“Na de dood van mijn vader ging zij, alleen of met vriendinnen, dagtochtjes met de bus maken, naar Valkenburg of het Drielandenpunt. Het waren nooit mensen van buitenlandse vakanties, meer van een dagje Hoek van Holland.” De beschrijving van die periode laat zien hoe gewone rituelen houvast boden, terwijl de grotere gesprekken uitbleven.
Het leven als enig kind
Van Duin groeide op zonder broers of zussen en heeft niemand binnen de familie met wie hij die vragen alsnog zou kunnen bespreken. “Vóór mij had mijn moeder een miskraam, na mij kwam er geen kind meer. Ik heb dat nooit erg gevonden, dat enig kind zijn, maar de laatste tijd denk ik weleens: een zus zou toch best gezellig zijn geweest.”

Ondanks zijn grote familiebanden is hij nooit echt een familiemens geweest. “Ik ben een beetje een loner, nogal afstandelijk, en ik hou niet van mensenmassa’s. Al van jongs af aan kan ik me heel goed in m’n eentje amuseren. Ik vind het wel heel fijn en vertrouwd als er ergens een geliefd iemand in de buurt is. Dat is genoeg, er hoeft niet de hele tijd gepraat te worden.”
Zijn jeugdherinneringen bevatten ook humoristische momenten, zoals bepaalde teleurstellende cadeaus: “Vroeger hadden we weleens familiefeestjes, met verjaardagen en Sinterklaas. Ik weet nog goed hoe teleurstellend die vaak waren, want dan kregen m’n neefjes brandweerauto’s en ik een pyjama.”
Een bijzondere jeugd in een andere tijd
In 2021 sprak André openlijk over zijn coming-out in de YouTube-serie Open Kaart van Robbert Rodenburg. “Ik heb een hele makkelijke jeugd gehad”, vertelde hij. Zijn ouders reageerden op hun eigen manier positief op de aanwezigheid van vriendjes in huis. “Die gingen dat mijn moeders haar doen. Ze werden ook meteen bij te familie getrokken.
Heel bijzonder, zeker voor die tijd.” Toch benadrukt hij dat het toen veel lastiger was om uit de kast te komen. “Vroeger werd er nooit over gesproken. Je leest er tegenwoordig veel over op social media en internet, maar vroeger moest je echt ergens een boekje kopen om erover te lezen.” Zijn woorden tonen hoe sterk de tijdsgeest is veranderd en hoe belangrijk zichtbaarheid inmiddels is geworden.










