De NPO-regiosoap Woeste Grond heeft zich inmiddels bewezen als een regelrechte kijkcijferhit. Dagelijks trekken de afleveringen van de serie, waarin het leven van de Twentse boerenfamilie Ottink centraal staat, bijna een miljoen kijkers.
Het succes van de serie wordt geprezen door verschillende experts, waaronder kijkcijferspecialist Tina Nijkamp. Ze noemt het resultaat indrukwekkend, vooral omdat Woeste Grond momenteel hogere kijkcijfers haalt dan populaire programma’s zoals Goede Tijden, Slechte Tijden. Het is een prestatie die volgens Nijkamp “echt heel bijzonder” is.
Waarom Woeste Grond zo populair is
Volgens Nijkamp ligt het succes van Woeste Grond in de manier waarop de serie het gevoel van het platteland weet op te roepen. Ze legt uit dat het programma gevoelens van “nuchterheid” en “vriendelijkheid” uitstraalt. De kijkers, die blijkbaar hunkeren naar dit ‘pure’ gevoel, reageren daar enthousiast op.
Nijkamp wijst er bovendien op dat de kijker altijd gelijk heeft, en de cijfers bevestigen dat het programma goed in de smaak valt. Woeste Grond straalt iets authentieks uit, wat volgens haar het geheim achter de populariteit is.
Het moderne platteland in beeld
De complimenten die Nijkamp aan de serie geeft, worden tijdens een uitzending van Nieuws van de Dag ook doorpresentatrice Malou Petter doorgegeven aan de maker van de serie, Johan Nijenhuis. Met een glimlach ontvangt Nijenhuis deze lof en bevestigt dat de serie juist het gevoel van het platteland wilde vastleggen.
Echter, hij benadrukt dat er ook gezocht is naar de moderniteit die het platteland van vandaag kenmerkt. Een voorbeeld hiervan is het concept van ‘noaberschap’, een term die vooral in het noordoosten van Nederland bekend is en betekent: voor elkaar klaarstaan in goede en slechte tijden.
Nijenhuis voegt er aan toe dat dit idee van noaberschap in de serie een moderne twist heeft gekregen. Een buurvrouw in de serie probeert zich namelijk op een onverwachte manier aan dit concept te onttrekken, wat voor een interessante wending zorgt. Nijenhuis houdt de rest van de details geheim, maar het is duidelijk dat de serie meer te bieden heeft dan alleen het traditionele beeld van het platteland.
Boerenprotesten als inspiratie voor Woeste Grond
Een andere belangrijke inspiratiebron voor de serie waren de boerenprotesten, die Nijenhuis zelf als een dramatisch keerpunt beschouwt. Hij legt uit dat boeren jarenlang het gevoel hadden dat ze trots hun land dienden, maar met de komst van de stikstofcrisis werd hun imago in één klap veranderd.
Van trotse verzorgers van het land werden ze plotseling gezien als de boosdoeners die verantwoordelijk waren voor het milieuprobleem in Nederland. Dit dramatische omslag was voor Nijenhuis een belangrijk thema voor de serie. Hij wilde laten zien hoe de boeren zich gevoeld hebben, terwijl de publieke opinie hen van helden naar zondenaren transformeerde.
Dialect als verbindende factor
Nijkamp voegt nog een laatste bijzonderheid toe over de serie: het gebruik van dialect. Volgens haar is het “heel bijzonder” dat de NPO zo veel aandacht heeft besteed aan dialect in Woeste Grond.
In Nederland wordt dialect door veel mensen gesproken als een moedertaal, wat het des te indrukwekkender maakt dat de serie de regionale taal zo prominent gebruikt. Nijkamp vindt het belangrijk dat dialect weer een platform krijgt in de media, en het succes van de serie lijkt te bewijzen dat dit een gewaardeerde keuze is.
