Een onverwachte wending binnen Expeditie Robinson zorgde voor een intens gesprek onder kijkers die al weken meeleefden met de strijd van Churandy Martina. De atleet wist ondanks gericht stemgedrag opvallend lang stand te houden tijdens de Eilandraden, waardoor zijn avontuur een spannende ontwikkeling bleef volgen.
Zijn vertrek kwam echter als een enorme klap voor vele kijkers omdat zijn exit volgens hen direct werd beïnvloed door een proef die tijdens een cruciaal moment opvallend nadelig voor hem uitpakte. De reacties laten zien dat zijn aanwezigheid dit seizoen grote impact had op het verloop van het spel.
Bondjes zetten druk op het spelverloop
Tijdens dit seizoen werd duidelijk dat een harde speelmindset het kamp beheerste, vooral onder de deelnemers van Kamp Zuid. Zij wilden volgens velen de overgebleven spelers van Kamp Noord zo snel mogelijk uitschakelen.
De pijlen werden daardoor herhaaldelijk op Churandy en Nordin werden gericht. De dynamiek zorgde voor een duidelijke tweedeling die steeds voelbaarder werd tijdens belangrijke momenten.
Churandy gaf tegenover LINDA aan hoe hij deze strategie zag. ”Het is niet leuk, maar het is ook een spel. Ik ben daar vrijwillig gekomen, dus die spelelementen krijg je erbij”, vertelde hij.
Hij maakte duidelijk dat hij niet wilde meegaan in het gekonkel dat voor sommige deelnemers normaal voelde. ”Ik ben gewoon mezelf gebleven en dat zit niet in mij. Met mijn eigen krachten en door slim te spelen wilde ik verder komen.” Zijn houding leverde hem veel sympathie op bij fans.
Tekst gaat verder onder de video
De proef die alles besliste
De laatste aflevering bracht een proef die direct grote gevolgen had voor het verdere verloop. De deelnemers moesten blokken op elkaars tafel leggen en bij vijf blokken lag iemand uit het spel.
Churandy werd direct doelwit, waardoor hij geen mogelijkheid had om iets terug te doen tijdens de proef. De situatie leidde tot veel kritiek onder kijkers die vonden dat juist dit spelonderdeel misplaatst was vlak voor de halve finale.
Zelf uitte hij zijn teleurstelling duidelijk. ”Heel Nederland gaat het kijken, dus ik begrijp niet dat ze op zo’n belangrijk moment voor zo’n soort proef kiezen.
Als je vlak voor de halve finale zit, ga je voor jezelf. Dan gun je een ander niets”, verklaarde hij. De teleurstelling werd groter omdat hij geen eerlijke kans voelde om zich te bewijzen op een belangrijk moment binnen de expeditie.
Een gevoel van machteloosheid na de uitslag
Churandy keek met gemengde gevoelens terug op het moment waarop de proef een onverwachte wending nam. ”Het programma gaat een harde klap krijgen. Ze kozen een proef die eigenlijk samen te spelen is in een individuele fase van het spel. Dat vind ik heel jammer.
Ik ben sportief, dus ik deed mee. Maar eerlijk gezegd wilde ik al gelijk naast Edson gaan staan. Ik wist toch al dat iedereen voor mijn blokken zou gaan. Voor het beeld heb ik nog mijn best gedaan, maar ik kon niets doen. Ik kon niet knokken om erin te blijven. Het is erger dan machteloos.” Zijn woorden maakten duidelijk dat het moment bijzonder zwaar woog.

Door zijn laatste positie kreeg hij automatisch een stem tegen tijdens de Eilandraad, wat extra druk op zijn schouders legde. ”Het voelde te toevallig dat juist deze proef nu kwam, waarbij ik niets kon doen om mezelf te verdedigen.
Ik heb het op mijn eigen kracht proberen te doen. Iedereen wist dat ik moest winnen om door te gaan en dat is niet gelukt.” Zijn reactie liet zien hoe zwaar dit moment voor hem voelde.
Een beslissing tijdens de eilandraad met grote gevolgen
Nordin wilde dat Churandy zijn immuniteitsmunt zou gebruiken om alsnog de halve finale te halen. Churandy besloot echter de munt terug te geven tijdens de Eilandraad, iets wat hij deed vanuit strategisch inzicht dat verder ging dan persoonlijke veiligheid. Hij legde die keuze helder uit.
”Wij wilden niet dat het bondje van oud-Kamp Zuid alles precies zo zou krijgen als zij voor ogen hadden. Ik wilde de gok dat er weer een proef kwam waarbij iedereen mij eruit zou spelen niet nemen. Dan zitten Nordin en ik allebei niet in de finale en krijgen zij hun zin.
Met die munt kan Nordin de finale honderd procent halen. Daarbij heeft hij de munt van Twan gekregen, dus ik vond dat hij hem moest gebruiken.” De beslissing onderstreepte zijn loyale houding binnen het spel.
Tijdens de Eilandraad kreeg hij uiteindelijk de meeste stemmen, waardoor zijn avontuur tot een einde kwam. Hij keek met trots terug op zijn deelname. ”Het is jammer, maar ik heb alles gegeven.”
Zijn band met Nordin bleef sterk. ”Hij is nog steeds mijn beste maatje. We spreken elkaar elke dag. Hij is mijn broertje for life.” Zijn woorden tonen hoe waardevol deze ervaring voor hem is geweest.










