Na hun veelbesproken deelname aan Boer zoekt vrouw zijn Martijn en Ciska een opvallend koppel gebleven. De melkveehouder van 48 en zijn partner van 46 hebben elkaar gevonden, maar volgen bewust hun eigen tempo.
Terwijl veel kijkers een snelle volgende stap verwachten, kiezen zij juist voor rust en afzonderlijke levens. Die keuze komt voort uit respect, ervaring en een duidelijke kijk op liefde. Hun verhaal laat zien dat samenzijn ook zonder samenwonen kan groeien.
Een relatie die groeit zonder haast
Sinds de opnames zijn Martijn en Ciska intens met elkaar verbonden gebleven. Toch is samenwonen geen onderwerp dat nu speelt. Beiden hebben kinderen, verplichtingen en een leven dat al stevig staat.
Ze voelen geen druk om iets te veranderen. Die rust geeft ruimte voor oprechte momenten samen. De toekomst blijft open en voelt daardoor lichter. Ze genieten van wat er is, zonder vastomlijnde plannen of verwachtingen.
Het waterbed als onverwacht gespreksonderwerp
Tijdens het programma werd Martijns waterbed al snel een opvallend detail. Het zorgde voor verbaasde reacties en luchtige gesprekken op de boerderij. Ook Ciska maakte die ervaring mee. “Ik ben echt superblij om te kunnen vertellen dat hij stuk is momenteel.
Maar ook toen hij het nog deed, was ik geen fan. Het ding is ook stokoud, Martijn ligt er al in vanaf zijn zestiende. Als hij opstaat, golf ik alle kanten op. En andere activiteiten zijn in zo’n bed ook… mwèh.”
Verschillen accepteren zonder elkaar te veranderen
Het waterbed kreeg later een diepere betekenis binnen hun relatie. Het staat symbool voor hoe Martijn en Ciska omgaan met verschillen. Beiden vinden het belangrijk elkaar te accepteren zoals ze zijn.
Kleine aanpassingen zijn mogelijk, maar veranderen is geen doel. “Natuurlijk kun je met kleine dingen rekening houden, maar je moet wel respect voor elkaars leven hebben”, laat Ciska weten. Die houding zorgt voor vertrouwen en balans.
Vrijheid binnen verbondenheid
Ciska benoemt helder wat hun relatie sterk maakt. Martijns leven draait om de boerderij en dat respecteert zij volledig. Verwachtingen worden uitgesproken en geaccepteerd. “Martijn kan niet om de haverklap van de boerderij af. Dat verwacht ik ook niet.
Andersom zegt hij ook, als jij op vakantie wilt gaan met iemand, moet je dat lekker doen. Dat waardeer ik heel erg aan hem en hij is natuurlijk woest aantrekkelijk zijn boerderijkleren.”
Emotionele momenten blijven waardevol
Ondanks hun aparte woonplekken zijn de momenten samen intens. Het weerzien blijft bijzonder en emotioneel geladen. Die gevoelens verrassen hen soms zelf. “Soms hebben we allebei tranen in onze ogen omdat we blij zijn dat we elkaar weer zien. Als je dat voelt bij elkaar, dan is dat toch genoeg? En soms is het ook gewoon lekker om naar je eigen huis te gaan, met je eigen koffie en je eigen bed.”
Eigen ruimte als kracht van de relatie
Voor Martijn en Ciska is eigen ruimte geen teken van afstand. Het biedt juist ruimte voor verlangen en waardering. Ze missen elkaar en dat gevoel blijft levend. Hun manier van leven past bij wie zij zijn geworden. Samen zijn voelt als een keuze, geen verplichting. Die benadering geeft rust en voorkomt frustratie. Het laat zien dat liefde verschillende vormen kan aannemen.
Het waterbed blijft voorlopig bestaan
De vraag of het waterbed ooit definitief verdwijnt, blijft voorlopig onbeantwoord. Martijn kijkt er nuchter naar en voelt geen haast. Het bed is onderdeel van zijn leven en zijn verleden. Verandering mag, maar hoeft niet meteen. “Het valt me nog niet tegen. Mijn waterbed is nog niet weg.” Die houding past bij de ontspannen manier waarop hij ook zijn relatie beleeft.
Een relatie die tegen verwachtingen ingaat
Martijn en Ciska laten zien dat liefde niet hoeft te voldoen aan vaste patronen. Hun verhaal gaat over vertrouwen, vrijheid en aandacht voor elkaar. Door niets te forceren blijft het contact puur. Dat spreekt veel kijkers aan en roept herkenning op.
