Op een drukke dag op Schiphol weet floormanager Josée opnieuw het overzicht te bewaren. Als vaste kracht in het televisieprogramma Schiphol Airport is ze inmiddels gewend geraakt aan het contact met internationale reizigers. Met haar vlotte babbel en opvallend vriendelijke uitstraling loodst ze dagelijks tientallen passagiers langs paspoortcontroles, gates en bagagebanden.
Toch blijkt ook voor een ervaren medewerker als Josée niet elke situatie eenvoudig te hanteren. Wanneer ze te maken krijgt met een vrouw die enkel Spaans spreekt, raakt zelfs zij even uit balans. De beelden leveren een herkenbaar en komisch moment op dat direct de sympathie van de kijker weet te vangen.
Vloeiend met Duits, Engels en Nederlands… maar Spaans?
Als floormanager op een van de drukste luchthavens van Europa spreekt Josée inmiddels meerdere talen. Ze wisselt moeiteloos tussen Nederlands, Engels en Duits. Wanneer ze een groep Engelse toeristen aanspreekt over hun onbeheerde koffers, doet ze dat met een glimlach.
Ook een Oostenrijkse reiziger helpt ze zonder problemen door de juiste paspoortcontrole. Alles lijkt op rolletjes te lopen, totdat ze plots oog in oog staat met een oudere dame die op weg is naar Panama. De vrouw begint direct in het Spaans tegen haar te praten, waarop Josée vriendelijk maar eerlijk reageert: “Español? Nee, ik spreek geen Spaans.”
Handen en voeten moeten het overnemen
Hoewel de Spaanse vrouw zich zichtbaar zorgen maakt over de gang van zaken op Schiphol, probeert Josée het gesprek draaiende te houden. In een mengeling van Nederlands en Engels zegt ze: “Ik ga even kijken welke gate.” Daarna merkt ze op: “Je verstaat er helemaal niets van.
Kom maar even mee, je snapt er helemaal niets van.” Ondanks de taalkloof blijft ze kalm en besluit ze de vrouw persoonlijk te begeleiden naar de juiste plek. Zelfs wanneer de vrouw uitlegt dat ze alleen reist, blijft de communicatie lastig. Josée probeert de boodschap toch over te brengen: “Ik versta er helemaal niets van. Maakt niet uit.”
Een creatieve oplossing brengt uitkomst
Waar woorden tekortschieten, moeten gebaren het werk doen. Met veel geduld en een flinke dosis intuïtie slaagt Josée erin om de vrouw bij de incheckbalie te helpen. Als blijkt dat de Spaanse passagier haar aanwijzingen begrijpt, zegt Josée opgelucht: “Gaat goed, hè?”
De vrouw vervolgt haar weg naar de veiligheidscontrole. Josée grapt ondertussen tegen de camera: “Ik spreek vloeiend Spaans, ik moet de cursus nog afmaken.” Haar zelfspot werkt ontwapenend en benadrukt hoe alledaags en menselijk dit soort situaties kunnen zijn.
Een onverwachte wending aan de gate
Even later verschijnt de Spaanse vrouw opnieuw, duidelijk nog niet zeker van haar zaak. Josée kijkt verrast op en zegt hardop: “O, daar is ze weer. Wat wil je?” Toch blijft ze haar behulpzame zelf en loopt opnieuw met haar mee.
Op weg naar de security probeert ze het nog één keer met een paar Spaanse woorden: “Aquí” en “pasaporte.” Tot haar grote verrassing blijkt de vrouw ineens toch een beetje Engels te spreken. Met een glimlach bedankt ze Josée: “Thank you.” Als afscheid zwaait Josée en zegt met een knipoog: “Ciao.”
Een les in flexibiliteit en humor op Schiphol
De aflevering maakt duidelijk dat je met vriendelijkheid, improvisatievermogen en humor een heel eind komt, zelfs als je elkaars taal niet spreekt. Josée laat zien hoe belangrijk het is om rustig te blijven en oplossingen te zoeken, ook wanneer communicatie hapert. Haar vrolijke aanpak en oprechte inzet maken haar een onmisbare kracht op de luchthaven, en een van de publiekslievelingen van het programma Schiphol Airport.
